Prawa dziecka

Prawa dziecka

20 listopada –

Dzień Praw Dziecka

Prawa dziecka są przedmiotem traktatów międzynarodowych.


Zgromadzenie Ogólne ONZ przyjęło

20 listopada 1959 roku  Deklarację Praw Dziecka,

a 20 listopada 1989 roku Konwencję o Prawach Dziecka

Tekst znajdziesz na www.unicef.pl/prawa-dziecka/akty-prawne

 

Polska ratyfikowała Konwencję 7 lipca 1991 r.

Według powyższych aktów prawnych dziecko ma prawo do:

  • wychowywania się w rodzinie,
  • adopcji,
  • oświaty i nauki,
  • kultury, wypoczynku i rozrywki,
  • ochrony zdrowia i opieki medycznej,
  • wszechstronnego rozwoju osobowości, swobody wyznania

   światopoglądu,

  • dostępu do informacji,
  • ochrony przed wyzyskiem i poniżającym traktowaniem,
  • prywatności,
  • równości.

W Polsce najważniejszymi aktami prawnymi, gwarantującymi prawa dziecka, są:

  • Konstytucja RP;
  • Konwencja o Prawach Dziecka;
  • Ustawa o Rzeczniku Praw Dziecka.

  

Od 20 listopada 2008 r. każde dziecko potrzebujące pomocy może zadzwonić do

Dziecięcego Telefonu Zaufania Rzecznika Praw Dziecka.

 

Z numerem 0 800 12 12 12 można się połączyć bezpłatnie z każdego stacjonarnego numeru oraz telefonów komórkowych Orange.

Telefon czynny: codziennie w godz. 8.15-20.00.

 

Biuro Rzecznika Praw Dziecka
ul. Przemysłowa 30/32
00-450 Warszawa
Biuro przyjmuje codziennie w godzinach 8.15-16.15.

 

O PRAWACH DZIECKA W NASZYM PRZEDSZKOLU

 

  Zadaniem przedszkola jest stworzenie takich warunków, aby dzieci mogły doświadczać tego, co dobre i co służy ich rozwojowi. Pragniemy, aby nabyły umiejętności potrzebne w życiu społecznym, bowiem właśnie w przedszkolu wchodzą w swój pierwszy społeczny świat. W naszym Przedszkolu przedszkolak powinien szanować własne potrzeby, ale jednocześnie ma obowiązek przestrzegać zasad współdziałania w grupie, a w szczególności zasad dotyczących bezpieczeństwa i szacunku. Dlatego w każdej grupie wiekowej dzieci wspólnie z nauczycielami ustalają własne zasady, których należy przestrzegać podczas pobytu w przedszkolu. Te zasady tworzą Kodeks Grupy.

Niech się wreszcie każdy dowie

i rozpowie w świecie całym,

że dziecko to także człowiek

tyle, że jeszcze mały.

Którym za to należą się brawa,

chcąc wielu dzieci los odmienić,

spisali dla was mądre prawa.

więc je, na co dzień i od święta

spróbujcie dobrze zapamiętać:

 

Nikt mnie siłą nie ma prawa zmuszać do niczego, a szczególnie do zrobienia czegoś niedobrego.

Mogę uczyć sie wszystkiego, co mnie zaciekawi

i mam prawo sam wybierać, z kim się będę bawić.

Nikt nie może mnie poniżać, krzywdzić, bić, wyzywać,

i każdego mogę zawsze na ratunek wzywać.

Jeśli mama albo tata już nie mieszka z nami,

nikt nie może mi zabronić spotkać ich czasami.

Nikt nie może moich listów czytać bez pytania,

mam też prawo do tajemnic i własnego zdania.

Mogę żądać, żeby każdy uznał moje prawa,

a gdy różnię się od innych, to jest moja sprawa.

Tak się w wiersze poukładały,

Prawa dla dzieci na całym świecie,

Byście w potrzebie z nich korzystały

Najlepiej, jak umiecie!

 

 

 

 

Jak swoje prawa widzą dzieci świadczy wiersz Jarosława Poloczka:  Mam prawo do.

 

Mam prawo do życia, do bycia, do chcenia.

Mam prawo do miłości, radości, tworzenia.

Mam prawo do nauki, wiedzy i wiary.

Mam prawo do marzeń, do snu i zabawy.

Mam prawo do gniewu i złego nastroju.

To wszystko jest takie poważne, dorosłe,

Powiem to jak dziecko, zwyczajnie, najprościej.

 

Chcę się bawić w piaskownicy,

dom zbudować dla dżdżownicy.

Z kolegami w piłkę grać

i niczego się nie bać.

Latem lizać zimne lody,

stać na deszczu dla ochłody

 

Chcę na łące zrywać kwiaty

i przytulać się do taty.

Zimą toczyć śnieżne kule,

i się z mamą pieścić czule.

Chcę by mi czytano bajkę,

o kocie, co palił fajkę.

Chcę też domek mieć na drzewie,

i co jeszcze chcę mieć nie wiem.

Ale jedno wiem na pewno, to chcę mieć:

 

Prawo do godnego życia,

Bez wojen, głodu i bicia,

Bez strachu, smutku i łez.

Cześć